წელიწადში ერთხელ,ზოგი სიხარულით,ზოგი,სევდით, მე კი არასასურველი განწყობით შევხვდი საკუთრ დღეობას. მიუხედავად განწყობისა 27 აპრილს როდესაც საათის ისრები თორმეტს უახლოვდებოდა მაინც ვნერვიულდობ,აი ზუსტად ისე როგორი განცდაც გეუფლება ხოლმე ახალი წლის მოსვლისას,დღემდე ვერ ამიხსნია რატომ ხდება ასე,რა იწვევს ამას,ბოლოს ყველაფერს მაინც საკუთარ ზედმეტად ემოციურობას ვაბრალებ ხოლმე..
1988 წლის 28 აპრილს ზედმეტად მზიანი ამინდი ყოფილა,დღემდე თითქმის ყოველთვის ასე ხდება,სულ კარგი ამინდი მაქვს დღეობაზე - მიყვებოდა დედა...უამრავი მოლოცვა,სითბო,სიყვარული,საუკეთესო სურვილები და დღე მეგობრების გარემოცვაში დასრულდა გვიან ღამით,"გილოცავ შენ უკვე 24 ხარ!" საშინლად მაშინებს ეს სიტყვები,აქაც არ ვიცი რატომ... ვწუწუნებდი ვეღარ ვიტყვი "ბავშვი ვარ,პატარა ვარ"- თქო,თითქოს დანაშაულის დამალვას ვცდილობ,ვისგან,რისგან,?!,გულიუბრყვილოდ,უსუსურად...
დაძაბული სამსახური,ზედმეტი ურთიერთობების გარეშე მეგობრები,მოკრძალებული საღამოები,ბევრი საფიქრალი და ძალზედ გადაღლილი თეო ,გილოცავ შენ უკვე 24 ხარ!
1988 წლის 28 აპრილს ზედმეტად მზიანი ამინდი ყოფილა,დღემდე თითქმის ყოველთვის ასე ხდება,სულ კარგი ამინდი მაქვს დღეობაზე - მიყვებოდა დედა...უამრავი მოლოცვა,სითბო,სიყვარული,საუკეთესო სურვილები და დღე მეგობრების გარემოცვაში დასრულდა გვიან ღამით,"გილოცავ შენ უკვე 24 ხარ!" საშინლად მაშინებს ეს სიტყვები,აქაც არ ვიცი რატომ... ვწუწუნებდი ვეღარ ვიტყვი "ბავშვი ვარ,პატარა ვარ"- თქო,თითქოს დანაშაულის დამალვას ვცდილობ,ვისგან,რისგან,?!,გულიუბრყვილოდ,უსუსურად...
No comments:
Post a Comment